Bir kadını ağlatmak çok zor değildir aslında. Kadınlar her şeye

ağlayabilir; bir filme bir şarkıya bir yazıya... En az erkekler kadar

yani! Ama bir kadını yürekten ağlatmak zordur. Eğer bir kadın yürekten

ağlıyorsa ağlatan



onun yüreğine ulaşmış demektir. Ama o yüreğin değerini bilememiş olacak

ki ağlatan gözünü bile kırpmadan teker teker batırır iğnelerini yüreğe!



Işte o zaman koca bir yumruk gelir oturur boğazına kadının. Yutkunamaz

nefes alamaz; çünkü o koca yumruk canını çok acıtır. Gözleri buğulanır

kadının sonra. Ağlamayacağım der içinden. Ama engel olamaz işte.



Çünkü yüreğine ulaşmıştır birileri ve iğneler saplamaktadır.. Bu acıya ne

kadar karşı koyabilir ki bir kadın. İnce ince süzülür yaşlar gözünden; önce

birkaç damla sonra bir yağmur seli... Ve kadın ağlar; hem de çok!



Sanmayın ki gidene ağlar kadın! Gidenin giderken koparttığı yerdir onu

ağlatan orada bıraktığı yaradır. O yaranın hiç kapanmayacağını kapansa

bile izinin kalacağını bilir kadın; o yüzden ağlar. Ama bilir misiniz

ağlamak kadınları olgunlaştırır. Her damla daha çok kadın yapar kadınları.

Her damla bir derstir çünkü. Bazen kadınlar ağladığında çoğu insan ağlama

niye ağlıyorsun ki değmez onun için derler.



Bilmediklerindendir böyle demeleri. Çünkü yürekleri acıyan kadınlar

ağlamazlarsa ölürler. İçlerindeki zehirdir onları öldüren!



Ağlayarak o zehirden kurtulur kadınlar o irini temizlerler

yaralarındaki!



Çünkü bilirler o irin temizlenmezse iltihaba dönüşür yaraları.



Dönüşmemesi lazımdır oysa. O yüzden de bolca ağlarlar. Zaman geçer sonra.



Kadınlar kendilerine sarılmayı öğrenirler. Umarım öğrenirler yoksa

ruhlar sapkın yollara çarpar kendini. Sapan ruhların doğru yolu bulması da

yeni acılar demektir. Bunu bilir kadınlar o yüzden eninde sonunda

öğrenirler kendilerine sarılmayı...



Çok ağlayan kadınlar bir çok şeyden vazgeçen kadınlardır aslında. Her

damla olgunlaştırır kadınları evet ama olgunlaştıkça o safça inandıkları

aşk gerçeği onların gözünde küçülür.. Küçüldükçe değerini yitirir ve işte o

zaman kendilerine sarılıp yeni bir kadın yaratırlar kendilerinden.

Güçlü yenilmez mağrur ve aşka inanmayan...



İnsanlar soruyorlar çoğu zaman neden bu kadar çok bekar kadın var diye;

hepsi kariyer derdinde olan. Çünkü inançlarını yitirdi o kadınlar.

Zamanında yüreklerine o kadar çok iğne saplandı ki o kadar çok ağladılar

ki! Artık kendilerinden başka bir doğru olmadığına inanıyorlar o yüzden

kendilerine sarılıyorlar. Çünkü biliyorlar ki sarıldıkları adamlar onları

hak etmedi; hem de hiçbir zaman! Hep bir çıkarları oldu sarıldıkları

adamların. E o zaman niye sarılsınlar ki!



Niye sarılalım ki!



Etrafınızda yürekten ağlayan bir kadın varsa bilin ki olgunlaşıyordur.



Bilin ki gerçekleri kabul etmeye başlamıştır. Bilin ki artık aşkın

olmadığına inanmıştır. Bilin ki sarılacak tek bir doğrusu kalmıştır. O da

kim ne diye sormayın artık. Çok ağlayan kadınlar eninde sonunda

kendilerine sarılırlar çünkü!



yürek ağlar gözden önce